Udręka życia - Hanoch Levin - 2013.avi
 | Udręka życia - Hanoch Levin - 2013.avi
Rozmiar 698,5 MB |
Telewizyjna wersja spektaklu teatralnego w reżyserii Jana Englerta z mistrzowskimi kreacjami aktorskimi. Premiera przedstawienia odbyła się 16 grudnia 2011 roku w Teatrze Narodowym w Warszawie. Sztuka znanego izraelskiego dramaturga Hanocha Levina (1943 - 1999), którego rodzice, Malka i Israel Levin, pochodzili z Łodzi, skąd w 1935 r. wyemigrowali do Palestyny. "Udręka życia" to niepozbawiony komicznych momentów dramat o samotności we dwoje, o cierpieniu, nieuchronnym przemijaniu i śmierci. Opowiada o zwyczajnej stronie naszej egzystencji, o gorzkim, pełnym wzajemnych pretensji rachunku, wystawianym sobie wzajemnie przez małżonków. Protagonistami tragikomedii są Jona i Lewiwa Popochowie, starzejąca się para z 40 - letnim stażem małżeńskim. Pojawia się jeszcze długoletni przyjaciel rodziny, Gunkel, który akurat przechodził koło ich domu i widząc palące się światło puka do nich w nocy, trafiając w sam środek małżeńskiej kłótni. Gunkel, który nigdy się nie ożenił, cierpi, że jest sam jak palec. Boi się samotności, nie chce sam umrzeć w łóżku. W pewnym sensie zazdrości małżonkom, że są razem, marzy o życiu Popochów. Wprawdzie jest im źle, ale przynajmniej mają siebie. A Jona i Lewiwa nie przestają się ranić nawzajem, celuje w tym mąż, który obwinia żonę o wszystkie życiowe niepowodzenia, wytyka stracone lata u jej boku. Kiedyś miał cały świat u swych stóp, tak szybko minęło życie, teraz czuje się stary, wypalony. Chce odejść od żony, od dawna jej nie kocha, niegdysiejsze gorące uczucie zamieniło się w nienawiść. Odtrąca ją, choć Lewiwa - jak sama mówi - zawsze była wobec męża uczciwa i lojalna. Kiedy Jona nagle umiera, Lewiwa rozpacza, nie chce kończyć tej "udręki życia" sama. Sztuka Hanocha Levina bawi i wzrusza, ale też prowokuje i skłania do refleksji. Groteskowo - ironiczny spektakl ma wymiar uniwersalny. Pokazuje, że każdemu z nas jest potrzebny drugi, bliski człowiek. [TVP]
Obsada aktorska: Anna Seniuk (Lewiwa), Janusz Gajos (Jona), Włodzimierz Press (Gunkel).
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plburdelmama.opx.pl